-
1 czwórka
czwór|ka♀, мн. Р. \czwórkaek 1. четвёрка;we \czwórkakę вчетвером; \czwórka z matematyki четвёрка по математике; \czwórka ze sternikiem (bez sternika) спорт. четвёрка с рулевым (без рулевого);
2. четвёртый номер (дома etc.); четвёрка (о środkach lokomocji);siąść w \czwórkakę сесть на четвёрку; mieszkać pod \czwórkaką жить в доме (квартире) номер четыре
* * *ж, мн P czwórek1) четвёркаwe czwórkę — вчетверо́м
czwórka z matematyki — четвёрка по матема́тике
czwórka ze sternikiem (bez sternika) — спорт. четвёрка с рулевы́м (без рулево́го)
2) четвёртый но́мер (до́ма и т. п.); четвёрка ( о środkach lokomocji)mieszkać pod czwórką — жить в до́ме (кварти́ре) но́мер четы́ре
-
2 odejść
глаг.• выбыть• выезжать• выехать• оставлять• отбывать• отступать• отходить• отъезжать• отъехать• перейти• поехать• покинуть• съездить• уезжать• уехать• уходить* * *odej|ść\odejśćdę, \odejśćdzie, \odejśćdź, odszedł, odeszła сов. 1. отойти; уйти;\odejść od okna отойти от окна; \odejść bez pożegnania уйти, не попрощавшись;
2. (o środkach lokomocji) отойти, отправиться;tramwaj już odszedł трамвай уже ушёл; 3. разг. отстать, отделиться; ● odeszła kogoś ochota na coś у кого-л. пропала охота к чему-л.;\odejść z kwitkiem уйти не солоно хлебавши; \odejść z pracy уйти с работы, уволиться;
\odejść na emeryturę уйти на пенсию+2. odjechać
* * *odejdę, odejdzie, odejdź, odszedł, odeszła сов.1) отойти́; уйти́odejść od okna — отойти́ от окна́
odejść bez pożegnania — уйти́, не попроща́вшись
2) ( o środkach lokomocji) отойти́, отпра́витьсяtramwaj już odszedł — трамва́й уже́ ушёл
3) разг. отста́ть, отдели́ться•- odejść z kwitkiem
- odejść z pracy
- odejść na emeryturęSyn:odjechać 2) -
3 piątka
piąt|ka♀, мн. Р. \piątkaek 1. пятёрка;w \piątka kę впятером;
2. (zaprzęg) пятерик ♂, пятёрка (лошадей);3. пятый номер (дома etc.); пятёрка (о środkach lokomocji);● przybić \piątkakę разг. ударить по рукам (в знак согласия etc.)
* * *ж, мн P piątek1) пятёркаw piątka kę — впятеро́м
3) пя́тый но́мер (до́ма и т. п.); пятёрка ( o środkach lokomocji)• -
4 nieść
1. (niosę, niesiesz); imp nieś; pt; niósł, niosła, nieśli; vtto carry; ( przynosić) perf; przy- to bring; ( zanosić) perf; za- to carry, to take; (znosić: jaja) perf; z- to lay2. vinieść pociechę/pomoc — to bring comfort/help
wieść niesie, że... — it is rumoured (BRIT) lub rumored (US) that...
* * *ipf.1. (= iść, trzymając coś) carry, take; nieść torbę w ręku carry a bag in one's hand; nieść bieliznę do pralni take one's underwear to the laundry; nieść głowę wysoko carry one's head high.2. (= przynosić) bring; ( o wodzie) carry; nieść komuś radość/pociechę/pomoc bring sb joy/consolation/help; iść, gdzie oczy l. nogi niosą follow one's nose; gdzie cię znowu niesie?! where are you going now?!3. (= być przyczyną czegoś) bring; wojna niesie śmierć war brings death.4. (o impulsie, emocji) lead.5. ( jaja) lay.7. (o plotce, wieści) spread; wieść niesie, że... it is rumored that...ipf.1. (= rozprzestrzeniać się) (o zapachu, dźwiękach, mgle itp.) spread, waft.3. (= składać jaja) lay eggs.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieść
-
5 verkehren
-
6 zatrz|ąść
pf (zatrzęsę, zatrzęsiesz, zatrząsł, zatrzęsła, zatrzęśli) Ⅰ vi 1. (szybko poruszyć) to shake vt (czymś sth)- wiatr zatrząsł gałęziami the wind shook the branches2. (o środkach lokomocji) to sway- wóz zatrząsł na zakręcie the cart juddered at the turning- zatrzęsło na wybojach the car shook a. juddered as the wheels hit the potholes3. przen. (wywołać zamieszanie) to shake vt; to convulse vt (czymś sth)- przemiany gospodarcze zatrzęsły ustrojem the economic transformations shook the entire system4. pot. (o silnych emocjach) to shake vt (kimś sb)- zatrząsł nim gniew he shook with rage- zatrzęsło mną, gdy się dowiedziałem, że… it shook me to find out that…Ⅱ zatrząść się 1. (ulec wstrząsowi) [budynek, mury] to shake, to rock; [ziemia] to quake, to shake- budynek zatrząsł się od wybuchu bomby an explosion shook the building- ręce się jej zatrzęsły z emocji her hands began to shake with emotion2. (o pojazdach) to lurch, to shudder; to give a judder GB- samochód zatrząsł się na nierównej drodze the car swayed a. lurched on the uneven road3. pot. (odczuć negatywne emocje) to shake- zatrząść się z gniewu/z oburzenia/ze złości to shake with rage/indignation/anger■ ściany zatrzęsły się od oklasków/śmiechu/okrzyków the applause/laughter/cheers shook the walls- miasto/biuro zatrzęsło się od plotek/nowin the town/office was agog a. abuzz with gossip/newsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatrz|ąść
-
7 jechać
-jadę, -jedziesz; impf jedź; pf po-vi1) (na wakacje, do innych krajów, do pracy) to go2) (na motocyklu, koniu) to ride3) (prowadzić samochód) to drive4) (o środkach lokomocji, = kursować) to runjechać (pojechać pf) za granicę — to go abroad
-
8 jeździć je·ździć
-żdżę, -ździsz; impf - źdźvi1) (na wakacje, do innych krajów, do pracy) to go2) (na motocyklu, rowerze) to ride3) (prowadzić samochód) to drive4) (być pasażerem w samochodzie) to ride5) (o środkach lokomocji, = kursować) to runczym jeździsz do pracy? — (familiar sg) how do you get to work?
См. также в других словарях:
jechać — ndk, jadę, jedziesz, jedź, jechał 1. «przenosić się z miejsca na miejsce za pomocą środków lokomocji, odpowiedniego sprzętu sportowego lub na grzbiecie zwierzęcia; odbywać podróż, udawać się w jakimś kierunku» Jechać pociągiem, samochodem,… … Słownik języka polskiego
jeździć — ndk VIa, jeżdżę, jeździsz, jeźdź, jeździł 1. «przebywać (stale, wielokrotnie, od czasu do czasu) odległość jakimkolwiek środkiem lokomocji; prowadzić pojazd; podróżować, udawać się dokądś» Jeździć konno. Jeździć wozem, tramwajem, pociągiem,… … Słownik języka polskiego
jeździć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, jeżdżę, jeździ, jeźdź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się za pomocą naziemnego środka lokomocji lub zwierzęcia; podróżować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeździć pociągami,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
wieźć — ndk XI, wiozę, wieziesz, wieź, wiózł, wiozła, wieźli, wieziony 1. «transportować coś lub kogoś z miejsca na miejsce za pomocą jakiegoś środka lokomocji» Wieźć turystów autobusem. Wieźć towar ciężarówką. Wieźć siano na wozie. Wieźć kogoś bryczką,… … Słownik języka polskiego
jechać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXg, jadę, jedzie, jedź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się na lądzie za pomocą środków lokomocji, także sprzętu sportowego (np. nart), lub zwierząt; także: zmieniać miejsce … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyjeżdżać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyjeżdżaćam, przyjeżdżaća, przyjeżdżaćają {{/stl 8}}– przyjechać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXg, przyjeżdżaćjadę, przyjeżdżaćjedzie, przyjeżdżaćjedź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kursować — ndk IV, kursowaćsuję, kursowaćsujesz, kursowaćsuj, kursowaćował 1. «o środkach lokomocji: przebywać stale, systematycznie pewną trasę; odbywać kurs, jeździć» Autobus kursuje tu dwa razy dziennie. przen. żart. «chodzić tam i z powrotem, kręcić… … Słownik języka polskiego
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
odjechać — dk, odjechaćjadę, odjechaćjedziesz, odjechaćjedź, odjechaćjechał, odjechaćjechawszy odjeżdżać ndk I, odjechaćam, odjechaćasz, odjechaćają, odjechaćaj, odjechaćał «jadąc oddalić się, opuścić miejsce, gdzie się przebywało; pojechać, wyjechać; o… … Słownik języka polskiego